Bana Gülmeyi Öğretsene

Bana gülmeyi ögretsene, ben gülmeyi unuttum
hep dert üst üste gelince gülmeye zaman bulamadim.
bazen aynanin karsisina gecer gülmeyi denerim ama öyle yapmaciktirki o yüzümdeki tebessüm.
bazen gülerken resmimi cekerim
ama beceremem o gülücük ifadesini.
sinir olup silerim defalarca o resimleri...

bana gülmeyi ögretsene, ben gülmeyi unuttum
ama yapmacik olmasin,
gülümsememi aynada görünce icim rahatlasin,
cektigim fotograflarda bos degil sevincli bir yüzüm olsun.
sahi gülmek nedemekti? bana uzun uzun anlatsana.
tipki senin yüzündeki tebessüm gibi olsun,
her güldügünde icimi rahatlatiyorsun ya,
benim güldügümdede senin icin rahatlasin.
Aynalar bile kiskansin, beni gören günes sansin.
Bana gülmeyi ögret, ama yapmacik degilde tüm gönülden olsun.

seni ne cok sevdigimi söyleyemeye
dilim varmadi ya bir türlü
öyle bir gülücük olsun ki askimi nakislasin kalbine
hic konusmaya gerek kalmadan
anlatsin bir tebessüm ile..
Seni seviyorum kelimesini tasisin
sana her tebessüm ettigimde...

istemem kahkahali gülmek bana tebessüm yeter,
gözüm yükseklerde degil bilesin.
sirf Senin icin gülmek istiyorum,
yüzüme baktiginda kederi degil mutlulugu gör diye.
Bana gülmeyi ögretsene, ben gülmeyi unuttum,
ama yalan dolu degil gercek olsun,
tipki seninki gibi olsun..